Tenniselleboog en tennis arm

Tussen de bovenarm (humerus) en de onderarm, die bestaat uit de radius en de ulna, zit de elleboog, een zogenoemd zadelgewricht. Het buigen en strekken van de arm wordt verzorgd door de biceps (voorzijde) en de triceps (achterzijde). De elleboog wordt omringd door ligamenten, ook wel gewrichtsbanden genoemd.

Er zijn een aantal afwijkingen die vaak voorkomen bij de elleboog:

Artritis

Er zijn een paar vormen van artritis die vaak voorkomen bij de elleboog, namelijk; septische artritis (gevormd door een infectie), osteoartritis (door slijtage) of reumatoide artritis (door reuma).

Bursitis

Bij bursitis van de elleboog is er sprake van bursitis olecrani. Dit kan worden veroorzaakt door een val op de elleboog, of door bijvoorbeeld lang op een hard oppervlak te steunen.

Fracturen

Ook wel breuken genoemd. Deze ontstaan door een val op de punt van elleboog, of bij een val waarbij het lichaam wordt opgevangen met een gestrekte arm. Deze breuken zijn vaak complex en gaan vaak gepaard met luxatie of ontwrichting.

Overbelasting verschijnselen

Wanneer de elleboog (te) veel herhalingen moet uitvoeren, onder een te hoge intensiteit kunnen de pezen rondom de elleboog ontstoken raken.

De tenniselleboog of laterale epicondylitis

Wat is een laterale epicondylitis (teniselleboog)

De laterale epicondylitis wordt in de volksmond ook wel tenniselleboog of tennis arm genoemd. Dit letsel wordt gekenmerkt door pijn aan de achter- en buitenkant van de elleboog.

Een tenniselleboog wordt veroorzaakt door een ontsteking van de pezen die vanuit de elleboog richting de pols lopen. Deze pezen zorgen ervoor dat de hand en pols naar boven kunnen bewegen.

Wat veroorzaakt een tenniselleboog?

De bekendste oorzaak van een tenniselleboog, zoals de naam al zegt, wordt veroorzaakt door de kracht die het tennisracket op de elleboog uitoefent bij de backhand slag. Wanneer de voorarmspieren steeds overbelast worden ontstaat er irritatie aan de elleboog. De aanhechtingen zullen pijn doen. De meest voorkomende oorzaken voor het ontstaan van een tennis arm zijn:

• Een slechte techniek bij het tennissen
• Onvoldoende spierkracht in de schouder en pols
• Het gebruik van een verkeerd tennisracket
• Te hoog gespannen snaren op het racket
• Het tennissen met natte, en dus zware, ballen
• Door het schilderen met een verf- of rolborstel
• Snoeien met schaar (in de tuin)
• Het extreem vaak gebruiken van enkele gereerdschappen

Wat zijn de symptomen van een tenniselleboog?

Er zijn een aantal symptomen van een tenniselleboog op een rijtje gezet, die vaak voorkomen bij een tenniselleboog. Klachten die optreden zijn echter verschillend per persoon.

In de regel wordt de pijn gevoeld aan de voor- en buitenkant van de elleboog. Wanneer men doorgaat met de activiteiten die de tenniselleboog veroorzaken, kunnen de klachten toenemen. Dit houdt in dat de pijn erger wordt, en uitstraalt naar de pols toe. De pijn kan zelfs voelbaar zijn in rust.

Het is echter ook mogelijk dat de symptomen lijken te duiden op andere aandoeningen. Het is daarom belangrijk dat u eerst contact opneemt met uw (huis)arts.

Hoe wordt de diagnose van een tenniselleboog gesteld?

De diagnose van een tennis arm wordt vaak gesteld aan de hand van een gesprek, en een lichamelijk onderzoek. Soms is het nog nodig om een echo van de tenniselleboog te maken. In heel uitzonderlijke gevallen zal de arts een MRI-scan willen laten maken.

De behandeling van de tenniselleboog

De behandeling van een tennis armzal voor iedereen specifiek worden opgesteld, er zijn echter een aantal factoren waarmee rekening wordt gehouden:

• De leeftijd, de algemene staat van uw fysieke gesteldheid en medische geschiedenis
• De ernst van de ontsteking
• Eventuele allergieën voor medicijnen

Er zijn verschillende mogelijkheden om een tennis arm te behandelen:

• Stoppen met de veroorzakende activiteit
• Koelen, drie keer per dag met ijs, 15 minuten per keer
• Ontstekingsremmers slikken
• Een corticoïden injectie
• Gips, waarbij absolute rust wordt gerealiseerd (voor 2 tot 3 weken)
• Operatief druk van de pees afhalen, door deze te verleggen dan wel los te maken